Strach istnieje tylko dlatego, że zamiast żyć pełnią życia, żyjemy w swoim umyśle. Nasze lęki pojawiają się kiedy zadajemy sobie pytanie: co się wydarzy w przyszłości ? Znaczy to, że obawiamy się o coś co nie istnieje.
Jeśli obawiamy się o coś co nie istnieje, nasz strach jest wymyślony w 100%. Jeśli cierpimy z powodu czegoś co nie istnieje to możemy to nazwać szaleństwem.
Cóż, być może pewien poziom szaleństwa jest akceptowany społecznie ale kiedy się boimy i cierpimy z powodu czegoś co nie istnieje jest to po prostu obłęd. Czyż nie ?
Ludzie stale cierpią z powodu tego co wydarzyło się wczoraj (w przeszłości) lub co może wydarzyć się jutro (w przyszłości) więc Wasze cierpienie jest zawsze z powodu, który nie istnieje. Tylko dlatego, ze nie jesteś zakorzeniony w rzeczywistości. Nie jesteś obecny tu i teraz.
Dzieje się tak dlatego, że jesteśmy stale pochłonięci przez nasz umysł, który składa się z pamięci i wyobraźni. Zarówno pamięć i wyobraźnia są w ten sam sposób urojone ponieważ obydwie nie istnieją w tej chwili. Jesteśmy zagubieni w swojej wyobraźni co jest podstawą naszego lęku. Gdybyśmy byli zakorzenieni w rzeczywistości, nie byłoby miejsca na lęk.
To co możemy zrobić to nie pozwolić aby lęk wzrósł w Waszym umyśle i kontrolował Wasze procesy myślowe ponieważ wtedy byłoby to całkowicie normalne, że identyfikując się z daną emocją pojawią się myśli, które korespondują z tą emocją. W tym wypadku myśli pełne obaw. Wpadamy wtedy w błędne koło między lękiem emocjonalnym, który powoduje pełne obaw myśli, które to jeszcze bardziej napędzają tę pierwotną emocję.
Zatem im więcej myśli przepełnionych lękiem, tym bardziej one podtrzymują strach, który odczuwamy.
Należy zatem przerwać to połączenie między emocją którą odczuwamy, a naszymi procesami myślowymi.
Nie jest to przyjemne, ale całkowicie możliwe jest aby przenieść swoją uwagę na daną emocję jaką odczuwasz.
Jest to nieprzyjemne ale Was to nie zabije. Dziecko prawdopodobnie nie byłoby w stanie tego zrobić- mogłoby próbować uciec poprzez odcięcie się od danych emocji lub przez inne możliwości. Ale w przypadku dorosłego- lęk Was nie zabije.
Może to zrobić jeśli pozwolisz aby wrósł w waszym umyśle, więc może dojść nawet do samobójstwa jeśli będzie on nie do zniesienia. Ale sam w sobie Was nie zabije. Zatem poczujcie to i oświećcie ten lęk światłem Świadomości.
Być może będziecie to musieli robić często i na początku nie jest to przyjemne ale ostatecznie stare emocje wypalą się. I jedynym sposobem by się ich pozbyć to zaakceptowanie, że są i zaakceptowanie ich takimi jakie są w tej chwili.
Jeśli zapragniecie się ich szybko pozbyć, to nic z tego. Ale kompletna akceptacja tego co jest, jest tak naprawdę przejściem przez to, transformacją tych emocji.