Gdy nie masz ochoty zaspokajać cudzych zachcianek, gdy nie potrafisz podołać cudzym wymaganiom, wtedy zwykle jesteś oskarżany o egoizm. A kiedy poczujesz się już winny z powodu swego egoizmu, to usiłujesz zaspokajać cudze zachcianki.
Czy myślisz, że jeśli będziesz się starać zaspokajać cudze zachcianki, to uszlachetnisz siebie? Czy dobro i szlachetność polegają na tym, by inni wysługiwali się tobą? A może na tym polega miłość? Miłość cynika?
Egoizm definiuje się jako miłość do siebie samego... Nie można wymyślić większego kłamstwa!
Okazywanie lekceważenia i pogardy innym nie ma nic wspólnego z miłością do siebie. Egoizm to po prostu widzenie całego świata z punktu własnych ograniczonych interesów i oczekiwań, to ciągłe próby znalezienia się w centrum zainteresowania innych, ciągłe oczekiwanie, by inni służyli, doceniali, wypełniali swe obowiązki itd. Egoizm to postawienie swoich zachcianek i wyobrażeń ponad wszystko, ponad Boga.
Czy robisz coś dla innych, licząc na majątek, zysk i pochwały lub choćby tylko na zobowiązania ze strony tych, którym pomagasz? Czy zdarza ci się, że pomagając innym, liczysz na nagrodę, która ci się należy?
Czy pomagasz innym po to, żeby nie zwrócili się do innych z prośbą o pomoc, zostawiając ciebie? Czy czujesz przymus - misję pomagania innym? Jeśli tak, to kierujesz się egoistycznymi motywacjami.
Egoistą jest człowiek, który czując się niekompletnym, nie w pełni wartościowym, usiłuje poprzez słowa i uczynki udowodnić, że jest lepszym, niż to sobie wyobraża; to człowiek, który szuka potakującego towarzystwa, gdyż nie jest pewny swej samooceny; który nakłania innych, by okazywali mu miłość, szacunek i uznanie, ponieważ sam nienawidzi siebie.
Egoizm jest niczym innym, jak próbą uwolnienia się od nienawiści do siebie poprzez zakłamanie (przecież jestem tu najważniejszy, beze mnie nikt nie da sobie rady). Oczywiście możesz to sobie wmawiać. Możesz nawet skłonić twe otoczenie, by cię chwaliło i podziwiało.
Niewątpliwie poprawi ci się samopoczucie, ale czy twoja samoocena się podniesie? Jeśli jesteś przekonany o swej podłości, to niewątpliwie możesz odczuwać satysfakcję z tego, że swą grą lub afirmacją „zrobiłeś innych w jajo". Lecz w ten sposób „robisz w jajo" przede wszystkim siebie. Niektórzy mają tyle masek, że już sami nie wiedzą, jak wygląda ich prawdziwa twarz.